ภาพยนต์เรื่องแรกของคนไทย

คนไทยรู้จักภาพยนต์มาตั้งแต่ปี 2440 แล้ว แต่เดิมยังเรียกตามฝรั่งว่า  ซีมาโตแครฟ 


โดยครั้งแรกที่มาฉายให้คนไทยได้ชมที่โรงละครหม่อมเจ้าอลังการ โดยคำขอของคณะราษฎร 


เหมือนกับการไปดู นวัตกรรมใหม่ คือเป็นรูปที่สามาถกระดิกได้   ต่อมาคนไทยเห็นว่า มีลักษณะคล้ายหนังใหญ่ หรือหนังตะลุง ที่ เล่นกัน  คือต้องใช้ไฟส่องผ่านมายังฉาก จึงเรียก นวตกรรมใหม่ นี้ว่า  หนังฝรั่ง  แทนที่ ซีมาโตแครฟ ซึ่งเรียกยากสำหรับคนไทย

แม้ว่าระหว่าง ปี 2450-2465 จะเป็นช่วงที่มีกิจการของภาพยนต์ในสยามคึกคักมาก
โดยในปี 2470 มีโรงภาพยนต์ทั่วประเทศ กว่า 68 โรงในพระนคร มี 12 โรง ต่างจังหวัด 56 โรง  ปี 2476 เกิดโรงหนังที่ทันสมัยที่สุดในยุคนั้นคือ  ศาลาเฉลิมกรุง แต่ที่ฉายก็ล้วนเป็นหนังฝรั่งในปี 2440 ได้มีการตั้ง “กองภาพยนตร์เผยแพร่ข่าว “  ซี่งก็เพียงเป็นการถ่ายภาพข่าว ภาพกรณียกิจ หรือประชาสัมพันธ์งานของรัฐ

ต่อมาในปี 2465  ได้มีคณะสร้างภาพยนต์จาก ฮอลลีวู้ด นำโดยนาย เฮนรี แมกเร เดินทางขอพระบรมราชานุญาต ถ่ายภาพยนต์ ที่สะท้อนเรื่องราว ของสยามยุคใหม่ ซึ่งก็ได้รับราชานุญาต จาก รัชกาลที่ 6 จนสำเร็จลุล่วงไปได้ ตั้งชื่อเรื่องว่า นางสาวสุวรรณ ( Suvarna of Siam ) โดยมีผู้แสดงสำคัญในหนังเรื่องนี้ได้แก่

นางสาวเสงี่ยม นาวีเสถียร นางรำในกรมมหรสพหลวง แสดงเป็น นางสาวสุวรรณ ขุมรามภรตศาสตร์ (ยม มงคลนัฎ) ตัวโขนพระรามของกรมศิลปากร แสดงเป็น นายกล้าหาญ ตัวพระเอก และหลวงภรตกรรรมโกศล (มงคล สุมนนัฎ) สมุหบาญชี
แสดงเป็น นายก่องแก้ว ซึ่งเป็นตัวโกง

สถานที่ถ่ายทำ นอกจากในกรุงเทพฯแล้ว ยังเดินทางไปถ่ายทำที่หัวหิน เพื่ออวดสถานที่ตากอากาศของกรุงสยามอีกด้วย และเดินทางไปถ่ายทำที่เชียงใหม่อีกแห่ง เพือแสดงภาพการทำป่าไม้

เมื่อนำออกฉายในปี 2466 ก็ได้รับความสำเร็จ ผู้คนเข้าชมอย่างล้นหลาม  จนถือว่าเป็นความภาคภูมิใจของชาติเลยทีเดียว   
ขอขอบคุณ http://variety.teenee.com/foodforbrain/34544.html ที่เอื้อเฟื้อข้อมูลดีดี

Related Article: